jrprint

หน้าหลัก | สุขภาพดี | สุภาพสตรี | การแปลผลเลือด | โรคต่างๆ | วัคซีน

adv

การรักษาความดันโลหิตสูงในผู้ป่วยกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด: แนวทางที่คุณควรรู้


การใช้ยาลดความดันโลหิตในผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด

บทนำ

โรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด (Ischemic Heart Disease)

เป็นภาวะที่เกิดจากการไหลเวียนของเลือดไปยังกล้ามเนื้อหัวใจลดลง ส่งผลให้หัวใจได้รับออกซิเจนไม่เพียงพอ การควบคุมความดันโลหิตในผู้ป่วยกลุ่มนี้เป็นสิ่งสำคัญ เนื่องจากความดันโลหิตสูงอาจเพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดภาวะแทรกซ้อน เช่น หัวใจวายเฉียบพลันหรือหัวใจล้มเหลว การใช้ยาลดความดันโลหิตในผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดมีบทบาทสำคัญในการลดความเสี่ยง และปรับปรุงคุณภาพชีวิตของผู้ป่วย

เป้าหมายของการใช้ยาลดความดันโลหิตในผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด

1. ลดภาระของหัวใจ

เมื่อความดันโลหิตลดลง หัวใจไม่ต้องทำงานหนักในการสูบฉีดเลือด ช่วยลดความเสี่ยงของภาวะหัวใจล้มเหลว ยาช่วยลดแรงดันในหลอดเลือดและลดการทำงานของหัวใจ ทำให้หัวใจต้องการออกซิเจนน้อยลง

2. ป้องกันภาวะแทรกซ้อน

เช่น การเกิดภาวะหัวใจวายซ้ำ หรือการลุกลามของโรคหลอดเลือดหัวใจ

3. ควบคุมความดันโลหิตให้อยู่ในเกณฑ์เป้าหมาย

ซึ่งมักอยู่ในช่วงไม่เกิน 130/80 มม.ปรอท

4.ป้องกันโรคหลอดเลือดสมอง: ควบคุมความดันโลหิต ลดความเสี่ยงของโรคหลอดเลือดสมอง ซึ่งเป็นภาวะแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นได้ในผู้ป่วยโรคหัวใจ

5.ชะลอการลุกลามของโรค: การควบคุมความดันโลหิต ช่วยชะลอการตีบแคบของหลอดเลือดหัวใจ และลดความเสี่ยงของภาวะหัวใจวาย

ชนิดของยาลดความดันโลหิตที่ใช้บ่อย

ข้อควรระวังในการใช้ยา

การติดตามอาการ:

ผู้ป่วยควรตรวจความดันโลหิตและรายงานอาการผิดปกติให้แพทย์ทราบ

บทสรุป

การรักษาความดันโลหิตสูงในผู้ป่วยโรคกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเป็นกระบวนการที่ต้องใช้การปรับเปลี่ยนยา และติดตามผลอย่างใกล้ชิด ยากลุ่มต่าง ๆ เช่น Beta-blockers, ACE inhibitors และ ARBs มีบทบาทสำคัญในการควบคุมความดันโลหิตและป้องกันภาวะแทรกซ้อน ผู้ป่วยควรปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์และดูแลสุขภาพโดยรวมเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของการรักษา

การรักษาความดันที่มีโรคร่วม  

ทบทวนวันที่

โดย นายแพทย์ ประพันธ์ ปลื้มภาณุภัทร อายุรแพทย์,แพทย์เวชศาสตร์ครอบครัว

Google
 

เพิ่มเพื่อน